Dag 7: Dit was misschien wel de beste dag van de reis. Het kan ook heel erg kort worden gehouden. Het was een tocht van 95 kilometer. Mijn groep heeft de tocht in iets langer dan 3 uur effectief fietsen afgelegd. Het was een dag dat vooral naar beneden ging en helemaal over grote provinciale wegen. Het was heerlijjk weer met de hele dag zon. Toen mijn groepje bij de camping aangekomen was waren we er als eerste. Zelfs de BP was nog aan het boodschappen doen.
Dag 8: Als we kijken naar de dag van gisteren, mooi weer en een snelle 95km fietsen in lange stukken, dan is de dag van vandaag het tegenovergestelde. Toen we wakker werden hoorden we de regen al tegen de tentdoeken gaan. Gelukkig hadden we bij onze plaats een overdekte picknickplaats dus we konden spullen droog leggen terwijl we de tenten in de regen afbraken. Na het ontbijt gingen we meteen weg omdat we deze dag pas in de avond de mis zouden vieren in een kerk in Dresden.
Eerste paar uur van de dag was grauw en regenachtig. pittige buien afgewisseld met droogte. Persoonlijk vind ik regen tijdens het fietsen niet zo erg. We hebben een regenjas dus echt koud wordt het niet. Vervelend is alleen dat de schoenen er zo nat van worden. De tocht zou in totaal een kleine 100 kilometer zijn met op de 50 kilometer lunch vanuit de BP. Dit zou de planning moeten zijn. De groep waar ik mee aan het fietsen was was de weg een beetje kwijt waardoor we een paar grote lussen hebben gemaakt voor we de lunchplaats hadden bereikt. op den duur kwamen we op een punt dat het mogelijk beter zou zijn om meteen door te fietsen naar het eindpunt maar dan zouden we de lunch en aanvulling van eten missen. Dit was ons te lief dus bleven we maar zoeken. Eindelijk, na 80 km fietsen vonden we onze lunchplek en konden we de energie een beetje aanvullen. De laatste 50 kilometer van de tocht ging zonder problemen voorbij en we hadden heerlijke zon voor de laatste stuk.
Na de aankomst op de camping zetten we de tenten op en gingen we op weg naar de kerk die gereserveerd was voor de mis. Hier hebben wij de zondaagse mis gevierd. Na de mis gingen we op zoek naar een eetplaats die de keuken nog open had. Zo zijn we terecht gekomen bij de irish pub om lekker met zijn allen te vieren dat we niet alleen een rustdag hadden de volgende dag, maar ook dat we alweer op de helft van onze tocht richting Krakau zitten (in dagen, qua kilometers zitten we er al over heen).
Dag 9 De rustdag: de vraag is, moet je blij zijn met een rustdag? Aan de ene kant is het heerlijk om een dag niet te moeten fietsen. Aan de andere kant, ik voel de spieren al stijf worden en het wordt weer helemaal wennen als we op pad gaan op dag 10. Maar vandaag hadden we de rustdag. Eerst lekker iets langer slapen voor de meeste. Ik zelf vond het, en Wil mijn tentgenoot ook, te warm worden toen de zon op was gekomen. Dus ik ben in de ochtend de eerste deel van deze blog gaan schrijven. Na het ontbijt gingen we op weg naar de kerk voor de mis. Dit was weer een andere kerk dan gisteren. Na de kerk gingen we uiteen in verschillende groepen. Een deel ging terug naar de camping om verder uit te rusten en de was te doen voor de groep. Vader Johannes ging naar de fietsmaker om zijn ketting te laten maken welke kapot was gegaan enkele dagen terug. De rest, waar ik ook bijzat, ging de stad in om Dresden te bekijken. Dresden is een mooie stad met modern en klassiek door elkaar heen. Dresden is in de tweede wereldoorlog gebombardeerd met brandbommen waardoor het heel erg plat was gegooid. Dingen die nog stonden na de bombardement zijn of gedeeltelijk blijven staan of zijn na dagen lang door de hitte nog ingestort. Hierdoor zijn gebouwen die van die tijd nog staan, of weer zijn opgebouwd, allemaal zwarte stenen van de roet van die tijd.
We zijn in de stad naar de frauwenkirche geweest en naar de kathedraal. Op het plein van de kathedraal zagen we in ene allemaal Spaanse vlaggen. Dit was de eerste wjd groep die we in onze reis zijn tegengekomen. Dit bracht voor ons al een klein beetje de heerlijke sfeer van de wjd naar binnen. De Spanjaarden waren er om onder andere een mis te vieren in de kathedraal. Op deze rustdag ging ook ons plan in werking. Vader Johannes was eerder deze week jarig en we wilden nog een cadeautje kopen. Eerst wilde we iets kopen van een heilige (we wilden iets zoeken van de heilige van de wielrenners) maar dit zou te moeilijk zijn om te vinden. Hierom hadden we besloten om een bel te kopen voor de fiets van de kapelaan. Wij noemen het een ‘mep-mep-bel’, een bel met zo een luchbal die dus het ‘mep-mep’ geluid maakt. Na lang zoeken hadden we er eentje gekocht en gegeven aan de kapelaan. Deze zit nu bevestigd aan zijn fiets en zal als zijn bel dienen van nu af aan.
Wij zullen morgen onze weg gaan vervolgen naar wroclaw. 3 dagen zal deze rit naar de stad duren. Op de tweede dag zullen we Duitsland verlaten en Polen ingaan. Het zal morgen misschien een klein beetje wennen zijn om weer op de fiets te zitten maar we hebben er alweer zin in.
Foto’s van de reis staan inmiddels op de computer. Het is nu wachten op goede en snelle wifi voor het online kan worden gezet. Tot die tijd geef ik nog maar een keer de vaste facebook (https://www.facebook.com/vaderjohannes) en en youtube (https://www.youtube.com/channel/UCUp5U-TcSSMjIUOQO1bqewA) van vader Johannes voor andere updates die mogelijk ook foto’s kunnen bevatten. Vader Johannes heeft ook nog een filmpje klaarstaan waar we onder andere ook in actie op zullen staan. Ook hiervoor wachten we op goede wifi.
Tot volgende keer en groeten uit Duitsland